Şiir : M.Akif Coşkun
*Fotoğraf, bir video karesinden bir kesittir. Youtube üzerinden “Adını Unutan Kız” şeklinde arayarak ulaşabilirsiniz.
Sayfa 1
Tüm bildiklerimi unutup kaçıp geldim sana
sana gelebilmek için unutabilme gerekti
geç anıladım, anılamıyorsam demekki
bana kızmak için yorulmayasın diye
senin yerine de kızılabilme gerekti
tüm bildiklerimi unutup kaçabilmek için sana
yağmurla ıslattım önce zemini sonra yazdım
ben hep uzaklara baktım uzaklarda kaldım hatta
ayağımı yumruklayan kirli gürültülere kulak kapadım
unutmaya ve kaçabilmeye sana
ve yolumu bölmesinler diye yadıma hiç göz açmadım
dipnot 1:
yanık ekmeği bize yedirerek kendi günahlarından
arınacaklarını sanaraktan büyüklerimiz
biz o günahın iştahıyla ve de
kısa yolların şehvetini umarak büyüdük
inandıklarımızı ekmeğimize sürerek yanıkladık
tüm bildiklerimize ve bileceklerimize bile
Sayfa 2
saadete evrilmez merdivenler
her zaman dibe batmaz pergeli
yaprakları takvimin yan yana
komşu tarihleri birbirini tanımaz
günün erkek isimleri tek tek çizilir
kız isimlerinden bir yol haritası
ah dilim kahrolası çan yuvası
urganın elinde sahibi taammüden
ve unuttuklarımı tekrar kodlarken
zihnine serçenin konakladığı saatin
ne olur hatırlatmayın ne olur bakın
ivme rabbin insana buyruğu
davetidir seni tekrar yaratmanın
dipnot 2:
çayımızdan caydılar şekerimizi
yer altı çay örgütleri pancar kaçakçıları
kimse bilmezdi, nasıl gerekmezdi
gecenin pas kokulu makamında
gözlerimiz yeni açılmıştı
henüz çiğ düşerken seraplarımıza
biz daha gençtik, korkardık Allahtan
aldılar işte o zaman
şekerimizden çayımıza soyunmuş hülyamızı
söz vermiştim işte taaa o zaman
bozmayacağım izdivacımızı
Sayfa 3
dumurumda değilsin kand içemem bilirsin
kaçmak için ne idmanlar bozdum
ekmeği çalınmış çocukların elleriyle
kalpten kırılmış kumlar yoğurdum
sandıkladım çatı arasına tevbe dağımın
köşesine pustum bir nenni diledim
uyutulmadan büyümek istiyordum
rüyalarımı kitaplar hayra yorsun
diye kaçıp da geliyorum işte sana
elimdekiler soğumadan jetonun düşsün
dipnot 3
korkuyoruz kendimizi düşlerimizin kucağında bulmaktan
yaşımızın dayandığı sınır yitiklerimizi yeniden gebeler
çiğnenmiş kelimelerden unutulmuş haklar
paklamak haddimizden olsun
hak adına fehmettiğini sandıkların
parça parça düğümlensin boğazında
yoksaymayacaklar artık seni
gardını almalısın
Sayfa 4
ev sahibim biricik ispinozum
destur almadı utanmadı kapım
öfke gözlerinde hesaplı sorguç
kaçaktım, yurdunda bakiyeliydim
hakkını vermeliydim affım dumur
saatleri birbirine düğümledim
ağır kusurluydum ne yapsaydım
gugukluyum dedirtemedim
müstem-leke-liydim
dipnot 4
karanlıkta göz kırpıyorsam anlamalısın
dilsiz bir kuyuyu taşlıyorum hoşuna mı
kerpelendi incilerimiz dağılalım biz
acının toprağında tatlanırdı anne sütümüz
ah gadalarımız boşa çıktı kaçmadı uykumuz
biz omuzlarımızın göz yaşı kamburuyduk
kuşların kanadından ağaçların kurularından
vazgeçmeyesiceydik ah açılmayasıcaydı zülüfler
sayfa 5
kaçarken büyük harflerini düşüren bir çocuktur uykusuzluk
küçük harflerin omurgasından yükselerek ninni okur anne geceye
uykusuzluk hep çocuk kalmalıydı o günahsız sözlerinden
kaçabilmek için sana anne gece hep büyümeliydi
ne olurdu sanki sorsaydın sana kaçma sebeplerimi
büyük harfleri bahanebilseydim anlatamayabilesiceydim
dipnot 5
her şeyin söylenmiş olduğunu sandıraraktan
hiçbir şey söyleyenlerin tiksintili buyurganlıkları
parmakların dudaklarımızda kirli sus’a işaretlenirken
elimizin müflisinden, dudağımızdaki parmakların
kırılmamasından vahlar ağıdı yakılsın vaciptir
Sayfa 6
korkma ey, nefesimi sana kaçarken matemlediğim
daha bulamadım seni, hangi vadinin suyusun
hangi annesiz yavrunun kucağısın bilemedim
ürkme benden telaş etme seni bulacağımı sanma
ben seni bulamayacağım topraklara
ama yine de sana diyerek kaçacağım
dipnot 6
o kızın gözyaşlarında boğulmak hakkımdır
adını unutmak ne demek o kıza sormayın
gözden ırak kendi günahınızda boğulun
ses etmeyin kurumasın onun gözyaşları benim
çünkü yemin verdim boğulurken son nefesimi
unuttuğu ismi kulağına okuyarak vereceğim.
