Fransa’nın dünyaca tanınan Le Monde gazetesi, hafta sonu baskısının editöryal yazısını Çin, Hindistan ve Myanmar’da “zulüm gören Müslüman azınlıklara karşı dünyanın tepkisizliğine” ayırdı.
Euronews’ten Gizem Sade’nin haberine göre, Le Monde’un editöryel yazısı cuma günü “Bu ülkelerdeki Müslüman azınlıkların durumu göz önüne alındığında ne Batı’nın seçici öfkesi, ne de Arap ülkelerinin ilgisizliği haklı gösterilemez” ifadeleriyle yayımlandı.
Editörler, “Çin’deki Uygurları, Hindistan’daki Müslümanları, Myanmar’daki Rohingyaları gerçekten kim önemsiyor?” sorusu sorarak bu üç Asyalı azınlığın ortak noktalarının “Müslüman olmaları, zulme uğramaları ve neredeyse unutulmaları” olduğunu ifade etti.
Çin’in Doğu Türkistan’da bir milyon kadar Müslüman Uygur’u gözaltı merkezlerinde tuttuğunu hatırlatan Le Monde, Çin’in “Terörle mücadele maskesi altında kitlesel bir hapis politikası güttüğünü” söyledi.
Yazıda, Hindistan’da Pakistan, Afganistan ve Bangladeş’ten gelen altı dini azınlığa mensup kişilere vatandaşlık yolunu açan, ancak aynı kapsamdaki Müslümanları saf dışı bırakan vatandaşlık yasası değişikliğinin parlamentonun alt kanadında kabul edildiği belirtildi.
Myanmar’daki Müslümanlara gelince, 750 bin Arakanlı Müslümanın, cinayet, tecavüz ve evleri yıkmakla suçlanan “güvenlik güçleri” tarafından benzeri görülmemiş şiddet eylemleriyle Bangladeş’e sürüldüğü ifade edildi.
Avrupa Parlamentosu ve ABD’nin zaman zaman Doğu Türkistan’daki, Birleşmiş Milletler’inse Myanmar’daki insan hakları ihlallerini kınadığına yer verilen yazıda, giderek Çin’den daha fazla finansal kaynak almaya başlayan Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri’nin Uygurlar konusunda ihtiyatlı kalmayı tercih ettiği belirtildi.
Sessizliğin nedeni: “Ekonomik sınırlar”
Özellikle Çin ve Hindistan’ın Müslümanlara yönelik insan hakları ihlallerine Batılı güçlerin “sağır kalması”nın nedenini Le Monde, dünyanın en büyük iki pazarını gücendirmeme isteğine dayandırıyor.
Le Monde, Birleşik Arap Emirlikleri (BAE), Suudi Arabistan, Mısır, Cezayir gibi Müslüman nüfusun çoğunlukta olduğu ülkelerin bu “drama” karşı ilgisizliğinin “daha sorunlu” yorumu yapıyor.
Arap ülkelerinin kendileri gibi Müslüman Sünni olan Uygurlar, Hindistanlı Müslümanlar ve Arakanlılar ile dayanışma eksikliğinin “Ekonomik hesaplardan kaynaklanıyor olabileceği” belirtiliyor. Yazıda, bu ülkelerin Çin ile ekonomik bağlantılarına vurgu yapılıyor.
Suudi Arabistan ve BAE gibi ülkelerin “Zulme uğrayan Müslümanlarla dayanışma içine girdikleri takdirde, kendi ülkelerindeki azınlıkların durumuna dair eleştirilere maruz kalabileceği” değerlendirmesinde bulunuyor.
İnsan hakları bağlamında
Yazı, “İnsan hakları bölünemez ve Müslüman azınlıklar yalnızca kendi dininden olanların değil, bu değerleri savunduğunu söyleyen tüm devletlerin, insan haklarına saygısını garanti eden tüm uluslararası kuruluşların korumasına güvenmelidir” ifadeleriyle son buluyor.
