“İslam barış dinidir; İslam barış demektir” deniyor.
“Müslüman barış seven insan demektir” deniyor.
Ama buna dünya alem inanmıyor.
Avrupa kıtasından Amerika kıtasına, Asya kıtasından Afrika kıtasına kadar dünya alem buna inanmıyor.
Dünya alem, İslam’ın savaş demek olduğuna inanıyor.
Dünya alem, Müslüman’ın savaş seven insan demek olduğuna inanıyor.
Peki, İslam ile Müslümanlar hakkında dünya alem niye böyle düşünüyor?
Çünkü dünya alem Müslüman ülkelere bakıyor.
Müslüman ülkelerin barış değil savaş yurdu olduğunu görüyor.
Müslümanların en sevdiği yemeğin birbirlerini yemek olduğunu görüyor!
Müslümanların birbirlerini yemeden, birbirleriyle savaşmadan duramadığını görüyor.
Müslümanların birbirlerine yaptıkları vahşetleri görüyor.
Mesela Suriye’deki iç savaşta, bir Müslüman’ın öldürdüğü bir başka Müslüman’ın karnını deşip ciğerini çıkartıp tekbir getirerek çiğ çiğ yediğini görüyor.
Müslüman deyince dünya alemin gözünün önüne buna benzer vahşet, dehşet görüntüleri geliyor.
Ve Müslüman deyince dünya alemin aklına, silahı Hristiyan ülkelerden satın alıp birbirlerini öldüren akılsız insanlar geliyor.
Öyle ya, Müslümanlar birbirlerini öldürdükleri silahları ABD, Rusya gibi Hristiyan ülkelerden satın alıyor.
Hıristiyan ülkelerden silah alıp birbirinin oluk oluk kanını akıt…
Hıristiyan ülkelerden silah alıp onların kasasına oluk oluk para akıt…
Belli ki Müslümanlarda akıl kıt!
Belli ki Müslümanlar akıl fakiri!
Öyle olmasalar, başta ABD olmak üzere emperyalistlere böylesine hizmet ederler mi?
Bir de Müslümanlar “Emperyalistler bizi birbirimize düşürüp savaştırıyor” derler.
Ama bunu bildikleri halde yine de birbirlerine düşerler.
Sırf bu bile onların ne kadar akıl fakiri olduğunu gösteriyor.
Emperyalist emperyalistliğini yapıyor.
Buna karşılık Müslümanların ne yapması gerekiyor?
Emperyalistlerin oyununa gelmeyip birbirine düşmemesi gerekiyor.
Sonuçta bu savaşlar emperyalist ülkelerin topraklarında olmuyor.
Müslüman ülkelerin topraklarında oluyor.
Müslümanlar emperyalistlerden satın aldıkları silahlarla kendi ülkelerini yakıp yıkıyor.
Birbirlerine karşı kullandıkları bombalar gibi silahlar sadece insanları yok etmiyor; yaşadıkları doğayı da yok ediyor.
O silahlar doğaya nesilden nesile geçecek kalıcı zararlar veriyor.
Savaşın eksik olmadığı Müslüman ülkeler enkaz…
Kendi ülkesini enkaz haline getiren Müslümanlarda akıl az…
Müslümanlarda akıl az olmasa, elin silahıyla kendi ülkesini enkaz haline getirir mi?
Elin silahıyla kendi ülkesini mezarlığa çevirir mi?
Hz. Muhammed’in vefatından sonra başlayan Müslümanlar arasındaki kanlı kavgalar, savaşlar halen sürüyor.
Müslümanlar arasındaki savaşlar bazen iki Müslüman ülke arasında, bazen de ülkeleri aynı olan Müslümanlar arasında oluyor.
İran ile Irak arasındaki savaşta Müslümanlar birbirlerinin ülkelerini mezarlığa çevirmediler mi?
Ya da ülkeleri aynı olan Müslümanlar birbirlerini “Sünni’sin, Şii’sin”, “şucusun, bucusun” diye suçlayıp başlattıkları iç savaşlarda, ülkelerini mezarlığa çevirmediler mi?
Müslümanlar arasındaki bu savaşlarda milyonlarca Müslüman ölmedi mi?
Peki, Müslüman din adamları, “Durun siz kardeşsiniz; Müslümanlar kardeştir” diyerek bu savaşları engellemeye çalıştı mı?
Bırakın engellemeye çalışmayı, mesela İran-Irak savaşında İranlı din adamları İran Ordusu, Iraklı din adamları Irak Ordusu için camilerde zafer duası okumaya başladı.
Halen süren Müslümanlar arasındaki savaşlarda da din adamları kendi silahlı kuvvetleri için camilerde zafer duası okumuyorlar mı?
Savaşı kutsayıp barışa mezar kazacak kadar savaş kışkırtıcılığı yapmıyorlar mı?
Onun içindir ki Müslüman din adamlarının, “İslam barış dinidir; Müslüman barış seven insan demektir” demesine dünya alem inanmıyor.
Dünya alem İslam’ın savaş, Müslüman’ın savaş seven insan demek olduğuna inanıyor!
Lütfi Oflaz İndependent
