Kaçakçıysan Düşürme / Kaçacağın Yeri Ürkütme

korkuyoruz kendimizi düşlerimizin kucağında bulmaktan

Şiir : M.Akif Coşkun

*Fotoğraf,  bir video karesinden bir kesittir. Youtube üzerinden  “Adını Unutan Kız” şeklinde arayarak ulaşabilirsiniz.

 

Sayfa 1

Tüm bildiklerimi unutup kaçıp geldim sana

sana gelebilmek için unutabilme gerekti

geç anıladım, anılamıyorsam demekki

bana kızmak için yorulmayasın diye

senin yerine de kızılabilme gerekti

 

tüm bildiklerimi unutup kaçabilmek için sana

yağmurla ıslattım önce zemini sonra yazdım

ben hep uzaklara baktım uzaklarda kaldım hatta

ayağımı yumruklayan kirli gürültülere kulak kapadım

unutmaya ve kaçabilmeye sana

ve yolumu bölmesinler diye yadıma hiç göz açmadım

 

dipnot 1:

yanık ekmeği bize yedirerek kendi günahlarından

arınacaklarını sanaraktan büyüklerimiz

biz o günahın iştahıyla ve de

kısa yolların şehvetini umarak büyüdük

inandıklarımızı ekmeğimize sürerek yanıkladık

tüm bildiklerimize ve bileceklerimize bile

 

Sayfa 2

saadete evrilmez merdivenler

her zaman dibe batmaz pergeli

yaprakları takvimin yan yana

komşu tarihleri birbirini tanımaz

günün erkek isimleri tek tek çizilir

kız isimlerinden bir yol haritası

ah dilim kahrolası çan yuvası

urganın elinde sahibi taammüden

ve unuttuklarımı tekrar kodlarken

zihnine serçenin konakladığı saatin

ne olur hatırlatmayın ne olur bakın

ivme rabbin insana buyruğu

davetidir seni tekrar yaratmanın

 

dipnot 2:

çayımızdan caydılar şekerimizi

yer altı çay örgütleri pancar kaçakçıları

kimse bilmezdi, nasıl gerekmezdi

gecenin pas kokulu makamında

gözlerimiz yeni açılmıştı

henüz çiğ düşerken seraplarımıza

biz daha gençtik, korkardık Allahtan

aldılar işte o zaman

şekerimizden çayımıza soyunmuş hülyamızı

söz vermiştim işte taaa o zaman

bozmayacağım izdivacımızı

 

Sayfa 3

dumurumda değilsin kand içemem bilirsin

kaçmak için ne idmanlar bozdum

ekmeği çalınmış çocukların elleriyle

kalpten kırılmış kumlar yoğurdum

sandıkladım çatı arasına tevbe dağımın

köşesine pustum bir nenni diledim

uyutulmadan büyümek istiyordum

rüyalarımı kitaplar hayra yorsun

diye kaçıp da geliyorum işte sana

elimdekiler soğumadan jetonun düşsün

 

dipnot 3

korkuyoruz kendimizi düşlerimizin kucağında bulmaktan

yaşımızın dayandığı sınır yitiklerimizi yeniden gebeler

çiğnenmiş kelimelerden unutulmuş haklar

paklamak haddimizden olsun

hak adına fehmettiğini sandıkların

parça parça düğümlensin boğazında

yoksaymayacaklar artık seni

gardını almalısın

 

Sayfa 4

ev sahibim biricik ispinozum

destur almadı utanmadı kapım

öfke gözlerinde hesaplı sorguç

kaçaktım, yurdunda bakiyeliydim

hakkını vermeliydim affım dumur

saatleri birbirine düğümledim

ağır kusurluydum ne yapsaydım

gugukluyum dedirtemedim

müstem-leke-liydim

 

dipnot 4

karanlıkta göz kırpıyorsam anlamalısın

dilsiz bir kuyuyu taşlıyorum hoşuna mı

kerpelendi incilerimiz dağılalım biz

acının toprağında tatlanırdı anne sütümüz

ah gadalarımız boşa çıktı kaçmadı uykumuz

biz omuzlarımızın göz yaşı kamburuyduk

kuşların kanadından ağaçların kurularından

vazgeçmeyesiceydik ah açılmayasıcaydı zülüfler

 

sayfa 5

kaçarken büyük harflerini düşüren bir çocuktur uykusuzluk

küçük harflerin omurgasından yükselerek ninni okur anne geceye

uykusuzluk hep çocuk kalmalıydı o günahsız sözlerinden

kaçabilmek için sana anne gece hep büyümeliydi

ne olurdu sanki sorsaydın sana kaçma sebeplerimi

büyük harfleri bahanebilseydim anlatamayabilesiceydim

 

dipnot 5

her şeyin söylenmiş olduğunu sandıraraktan

hiçbir şey söyleyenlerin tiksintili buyurganlıkları

parmakların dudaklarımızda kirli sus’a işaretlenirken

elimizin müflisinden, dudağımızdaki parmakların

kırılmamasından vahlar ağıdı yakılsın vaciptir

 

Sayfa 6

korkma ey, nefesimi sana kaçarken matemlediğim

daha bulamadım seni, hangi vadinin suyusun

hangi annesiz yavrunun kucağısın bilemedim

ürkme benden telaş etme seni bulacağımı sanma

ben seni bulamayacağım topraklara

ama yine de sana diyerek kaçacağım

 

dipnot 6

o kızın gözyaşlarında boğulmak hakkımdır

adını unutmak ne demek o kıza sormayın

gözden ırak kendi günahınızda boğulun

ses etmeyin kurumasın onun gözyaşları benim

çünkü yemin verdim boğulurken son nefesimi

unuttuğu ismi kulağına okuyarak vereceğim.